W zakładach spożywczych i farmaceutycznych sprężone powietrze często ma bezpośredni lub pośredni kontakt z produktem. Jako nośnik cząsteczek żywności, nadmuchiwarek czy dysz wypełniających opakowania, musi być wolne od zanieczyszczeń i bezpieczne w razie przypadkowego kontaktu. Kluczową rolę odgrywają tu specjalne oleje sprężarkowe klasy spożywczej – NSF H1 (FDA 21 CFR) – które minimalizują ryzyko skażenia żywności, jednocześnie zapewniając optymalne smarowanie, chłodzenie i szczelność sprężarek.

Przegląd artykułu:

  1. Znaczenie i klasyfikacja olejów spożywczych
  2. Wymagania normatywne i rejestracje
  3. Podstawowe typy baz olejowych i ich charakterystyka
  4. Kluczowe właściwości techniczne
  5. Zastosowania w różnych typach sprężarek
  6. Kryteria doboru oleju i okresy wymiany
  7. Przykłady produktów i praktyczne wskazówki

1. Znaczenie i klasyfikacja olejów spożywczych

Olej sprężarkowy pełni kilka funkcji: smaruje ruchome elementy, chłodzi i uszczelnia komory sprężania, a także pomaga w odprowadzaniu ciepła. W standardowych zastosowaniach przemysłowych wybór oleju sprowadza się do parametrów technicznych. W branży spożywczej każdy olej do kompresorów musi dodatkowo posiadać rejestrację pozwalającą na kontakt z żywnością – najczęściej jest to certyfikat NSF H1 przyznawany przez National Sanitary Foundation.

NSF H1 obejmuje oleje i smary, które mogą mieć tylko incydentalny kontakt z żywnością. W praktyce w systemach sprężonego powietrza olej może przedostać się do strumienia przez nieszczelności, dlatego stosuje się wyłącznie produkty klasy H1. Dodatkowo producenci dopuszczają oleje spełniające standard USDA H1 lub kompatybilne z ISO 21469.

Klasyfikacja według rejestracji H1 dotyczy wyłącznie czystości formuły. Ponadto ważne są rejestracje Halal i Kosher w zakładach przetwórstwa żywności eksportowej.

2. Wymagania normatywne i rejestracje

Na rynku obowiązują następujące regulacje:

  • NSF H1 – dopuszcza incydentalny kontakt (do 10 ppm migracji), klasyfikuje olej jako bezpieczny.
  • USDA 1998 H1 – amerykańskie wytyczne zgodne z NSF; często łączone z rejestracją FDA 21 CFR.
  • ISO 21469 – standard potwierdzający, że produkt został wyprodukowany i kontrolowany zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa żywności.

Dodatkowo producenci dostarczają karty charakterystyki i specyfikacje techniczne zawierające listę składników, wyniki testów toksykologicznych i przeprowadzone analizy migracji substancji.

3. Podstawowe typy baz olejowych i ich charakterystyka

3.1 Oleje mineralne

Tradycyjne, tańsze, oparte na olejach bazowych z ropy naftowej. Charakteryzują się:

  • lepkością ISO VG 32–150;
  • przyzwoitą stabilnością termiczną (do 120 °C),
  • krótszymi interwałami wymiany (500–1 000 h),
  • niższą ceną początkową.

Wybrane produkty:

  • TACO FG 32/46/68/100 (Tribology) – filtry aerozoli i parafiny.
  • PURITY™ FG White Mineral Oil (Exxon) – szeroka gama lepkości, wysoka czystość.

3.2 Oleje syntetyczne (PAO, estrowe)

Oparte na poli-α-olefinach (PAO) lub estraftach. Cechują się:

  • doskonałą stabilnością termiczną (do 200 °C),
  • niską skłonnością do utleniania i tworzenia osadów,
  • wydłużonymi interwałami wymiany (1 500–3 000 h),
  • lepszymi własnościami przepływowymi w niskich temperaturach.

Przykłady:

  • F-COMP 504/505/506/507 (Total) – PAO, ISO VG 46–150, punkt rosy –55 °C.
  • Klüber Summit HySyn FG (Fuchs) – trzy lepkości, niska lotność.

3.3 Oleje półsyntetyczne i mieszaniny

Stanowią kompromis między mineralnymi a w pełni syntetycznymi:

  • lepkość ISO VG 46 lub 68,
  • lepsza stabilność niż mineralne,
  • umiarkowana cena,
  • interwały wymiany ok. 1 000 h.

4. Kluczowe właściwości techniczne

4.1 Lepkość i indeks lepkości

Lepkość określa odporność oleju na odkształcanie się i wpływa na smarowanie oraz uszczelnianie. Dla sprężarek śrubowych najczęściej stosuje się ISO VG 46 lub 68. W niskich temperaturach syntetyki zachowują lepkość lepiej niż mineralne.

Wysoki indeks lepkości (> 130) gwarantuje stabilność lepkości w szerokim zakresie temperatur.

4.2 Temperatura pracy

Oleje muszą wytrzymywać temperaturę komory sprężania (do 120–150 °C) bez znaczącej degradacji. Syntetyki osiągają tu przewagę nad mineralnymi, zapewniając dłuższe interwały serwisowe.

4.3 Stabilność oksydacyjna i termiczna

Określa się w testach RPVOT lub PDSC; wysokie wyniki (> 2 000 minut RPVOT) gwarantują długotrwałą pracę bez osadów i korozyjnych produktów utleniania.

4.4 Odporność na wodę i kondensat

Dobre oleje spożywcze absorbują wilgoć (PAO) lub odpierają ją (mineralne), co chroni kompresor przed korozją. Producenci często podają zdolność pochłaniania wilgoci do 10% masy.

4.5 Brak smrodu i lotności

Produkty H1 nie mogą powodować zapachów ani dymienia, nawet przy wysokiej temperaturze. Niska lotność minimalizuje parowanie oleju i jego przedostawanie do strumienia powietrza.

5. Zastosowania w różnych typach sprężarek

5.1 Sprężarki śrubowe z wtryskiem oleju

Wynikająca z konstrukcji potrzeba smarowania wałków śrubowych sprawia, że olej musi uszczelniać, chłodzić i smarować. Najczęściej stosuje się syntetyki PAO ISO VG 46.

5.2 Sprężarki tłokowe

Wymagają olejów klasy VG 100 lub VG 150 o dużej stabilności termicznej, by chronić cylindry i pierścienie. Oleje syntetyczne wydłużają okresy między wymianami.

5.3 Sprężarki łopatkowe i membranowe

Drobne ruchome elementy korzystają z olejów syntetycznych lub półsyntetycznych ISO VG 32–46, które minimalizują zużycie i zapewniają czyste powietrze procesowe.

5.4 Sprężarki bezolejowe

Choć nie używają oleju w komorze sprężania, układy pomocnicze (łożyska, przekładnie) wymagają olejów spożywczych do smarowania. Wybiera się tu CIA H1 o właściwościach EP.

6. Kryteria doboru oleju i okresy wymiany

6.1 Kryteria doboru

  • wymagania producenta sprężarki,
  • zakres temperatur pracy,
  • wymagany PDP i klasa oleju [C],
  • konieczność odporności na agresywne czynniki (mycie CIP, kwasy spożywcze),
  • dostępność serwisu i filtracji (filtry węglowe, koalescencyjne).

6.2 Okresy wymiany

Zgodnie z rekomendacjami producentów:

  • mineralne: co 500–1 000 h pracy,
  • syntetyczne: co 1 500–3 000 h,
  • monitorowane przez analizę oleju (VN, zawartość wody, pH, poziom metali).

Badania oleju w sprężonym powietrzu wykonuje Biuro SIGMA.

7. Przykładowe produkty i ich charakterystyka

ProduktTyp bazyISO VGRPVOT (min)PDP maxCena (€ / L)
Klüber Summit HySyn FG 46PAO syntetyk46> 2 000–40 °C28,20
Total F-COMP 504PAO syntetyk46–55 °C25,00
TACO FG 46 (NSF H1)mineralne46+3 °C9,00
Mobil SHC Cibus 46syntetyk462 061–45 °C10,50
PURITY™ FG Compressor Fluid 46PAO syntetyk462061–40 °C12,00

Ceny orientacyjne; szczegóły w raportach dostarczanych przez SIGMA.

8. Praktyczne wskazówki eksploatacyjne

  1. Filtracja wtryskowa: instalować filtry koalescencyjne i węglowe przed kompresorem, aby chronić olej przed zanieczyszczeniami.
  2. Monitoring: okresowo badać olej pod kątem stabilności oksydacyjnej i czystości, co pozwala przedłużyć interwały wymiany.
  3. Cyrkulacja oleju: w dużych układach dbać o stałą cyrkulację i chłodzenie oleju, by unikać przegrzania.
  4. Dobór punktu rosy: dopasować punkt rosy (osuszacz) do klasy oleju [C], by uniknąć kondensacji i degradacji oleju.
  5. Dokumentacja: prowadzić rejestr wymian oleju, analiz i parametrów pracy, co ułatwia audyty i optymalizację kosztów.

9. Wnioski

Oleje klasy spożywczej NSF H1 odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i jakości sprężonego powietrza w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Ich wybór powinien być oparty na:

  • wymaganiach technicznych sprężarki,
  • specyfice procesu (kontakt bezpośredni vs. pośredni),
  • potrzebie osiągnięcia określonej klasy czystości [C] wg ISO 8573-1,
  • analizie kosztów inwestycji i eksploatacji.

Dzięki bogatej ofercie olejów mineralnych, półsyntetycznych i syntetycznych oraz wsparciu laboratorium Biura Naukowo-Technicznego SIGMA możliwe jest precyzyjne dopasowanie środka smarnego do wymagań każdej aplikacji. Odpowiednia filtracja, monitoring i serwis oleju gwarantują nie tylko zgodność z regulacjami i normami, ale przede wszystkim stabilność procesów, jakość wyrobów i niezawodność urządzeń.

Dodaj komentarz